අතරමැදීයා සහ දේවතාවා

 දිනක් අතරමැදීයා භැල්මේ  පාරේ ඇවිද යන විට කිල්ටි පෙරා ගත් හිඟන්නෙක් හමු විය. හිඟන්නා කන්නට යමක් ඉල්ලා සිටිය විට අතරමැදීයා ඔහු දෙස නොබලාම පැවසුවේ  තමන් ළඟ මුදල් නැති  බවයි. එහෙත් හිඟන්නා කරදර කිරීමට පටන් ගත් හෙයින් අතරමැදීයා කෝපාවිෂ්ට  වී කුණුහරුපෙන් බනින්නට ගත්තේය. හිඟන්නා ඔහුගේ බැනුම් ඉවසා සිට මෙසේ පැවසුවේය.
 

"තමුන් දන්නවද මම කවුද කියල? " 

"හ්ම්ම්..නැහැ ..උඹ හිඟන්නෙක් කියල නම් දන්නවා..තව ටිකකින් හොඳට කන්නත් හම්බවෙනවා කියල දන්නවා.." අතරමැදීයා පැවසුවේය.

"මම ශක්‍රයා !මනුස්සයෝ! ..මම ශක්‍රයා!!!" - හිඟන්නා බර ස්වරයකින් කියා සිටියේය.
බකස් ගා ගිය හිනාව අමාරුවෙන් නවත්වාගත් අතරමැදීයා "හරි හරි ශක්‍රයා තමයි එත් කෝ වාහනේ?"

"මමත් එක්ක විහිළු කරන්න හදන්න එපා  මට තමුන්නාන්සේ ගෙන් දෙයක් දෙන ගන්න ඕනේ, මගේ දීව්‍ය ඥානයට ගෝචර නොවන දෙයක් තියෙනවා. "

"ඉතින් ඔර්කට හිඟන්නෙක් වගේ ඇවිත් හරියනවයි? " අතරමැදීයා ඇසුවේ කින්ඩියට මෙනි. 

"හරි හරි , ඔයාට ඒවා වැඩක්  නැහැ. මට කියනවා ඇයි තමුසෙට අතරමැදීයා කියන්නේ ? "

"හ්ම්ම්ම්.. හරි ..මම හැම දෙයටම අතරමැදී වෙලා ඉන්නේ. දැන් බලන්න මම මෙය ඉන්න තැනත් අහස සහ පොලොව අතරමැද. ඉස්කෝලෙට ගියත් ගිරාපෝතකය සහ චින්තනය අතරමැද, ගෙදර ගියත් එහෙමයි: නිදහස සහ යුතුකම අතරමැද ...දැන්වත් තේරෙනවද? "

"හරි හරි..හරි..දැන් තේරෙනවා ටිකක්. මම දෙවි කෙනෙක් නිසා මනුෂ්‍ය ගති පෙවතුම් තේරෙනවා අඩුයි. ඕගොල්ලන්ගේ හරි වැරදී පෙනෙන නමුත් අපට දෙවියෝ විදියට එච්චර හිතන්න බැහැ. මොකද ඔයගොල්ලෝ අපිට වඩා සංකීර්ණයි. "

"හප්පා එහෙමත් එකක් ද. එහෙනම් ඉතින් මේහාට එන එකේ තේරුමක් නෙහෙ නේ? "

"හ්ම්ම්...එක තමා.. මමත් මේ බැලුවේ.. එක අතකට තමුන්නාන්සේ මගේ අඩවියට ඇවිත් ඉන්නවකෝ. එහෙ හුඟාක් සැප පහසුකම් තියෙනවා.. මම කියන්න ඕන නෑනේ...අහල ඇතිනේ ..හෙහ් හෙහෙ.."



"හ්ම්ම්ම්...අපෝ මට බැහැ ..හෙන චාටෙර්" අතරමැදීයා කීයෙන් දේවතාවා මවිත විය.

"ඇයි ඒ? ඔයාට ඔක්කොම එහෙ තියෙනවා නේ?" දේවතාවා පැවසු කල අතරමැදීයා මෙසේ කීවේය.


"මම එතකොටත් විශ්වාසයෙන් අන්ධ වීම සහ ශූන්‍යත්වය අතරට අතරමැදී වෙනවා නේ!! "


ඒසැනින් දේවතාවා චුත විය. අතරමැදීයා කිසිවක් නොවුනා සේ ගෙදර ගියේය.
 

ඉර ණම

ටික කාලෙකට කලින් මම එක්තරා අන්දමක විශාදියකින් පෙලෙන වකවානුවක ලියපු දෙයක් මේකෙ දාන්න හිතුනා. ඉතින් දැම්මා...

වැලි සලුපට වලින් වැසුනු ඔබේ වතට
අර්ථයක් දී ඔබට මගෙ අඩවියේ
ප්‍රඥාගෝචර නොවන දෙයක් අපව ඈත් කරන නිසාවෙන්
ඇවිද යන්න රළු සාගරය වෙත

පාට වෙටුන ආකාසෙහි
හරවත් යමක් තිබේ නම්
බලන්න ලොව දෙස එම පාටවලින්ම
ඔබට පෙනෙවි ඔබේම මානුශීය වින්දනය

සිතා බලන්න ඔබ පැමිනියේ කොහෙන්ද කියා
අමතක කරන්න ඔබගේම නාමය
විමසා බලන්න සතුටෙහි අරුත
එවිට පෙනෙවී ඔබට මාගේ චායාව

ප්‍රඥාගෝචර නොවන දෙයක් අපව ඈත් කරන නිසාවෙන්
ඇවිද යන්න රළු සාගරය වෙත...

ජීවිත වෙනස් කල Black Sabbath

Music ගැන කතා කරද්දි, මට ඇති addict එකක් තමයි Heavy Metal Music. මම සතියකට දෙපාරක් වත් අහන Playlist එකේ නෙතුවම බැරි සින්දු ටිකෙන් බොහොමයක් Black Sabbath Tracks.

Black Sabbath කියන්නේ එන්ගලන්තයේ 1968 පටන් ගත්ත Heavy Metal බෑන්ඩ් එකක්. Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler, and Bill Ward යන කට්ටිය සෙට් වෙල පටන් ගත්ත වැඩක් තමා Black Sabbath.

Heavy Metal සංගීතයේ නිර්‍රමාතෘ වශයෙන් බොහොර්‍ දෙනා සලකන මෙම බෑන්ඩ් එක ගැන රසවත් තොරතුරු කිහිපයක් ලියමි.

 Black Sabbath කියන නම හැදුනෙ  1963 තිරගත වෙච්ච Mario Bava ගෙ "Black Sabbath" කියන horror ෆිල්ම් එක බැන්ඩ් එකෙ රිහෙසල් කරන තැන පාරෙන් ඉස්සරහ now showing තිබිල තියෙනවා. ඒකෙන් inspire වෙලා තමයි බැන්ඩ් එකට නම දාල තියෙන්නෙ.

Paranoid track එක complete  කරන්න ගිහින් තියෙන්නෙත් මිනිත්තු 20-25 වගේ කාලයක්.

Paranoid ඇල්බම් එක 1971 ඇමරිකාවෙම මිලියන හතරක් ව්කිනිල තියෙනවා. ඉතින් වෙන මොන කතාද?

කොහොම හරි Heavy metal Louder than life Documentary  එකේ Iommi කියනවා guitar එකේ ස්ට්‍රින්ග්ස් කඩා ගන්නෙ නැතුව practice කරන්න උනා ලු. මොකද ස්ට්‍රින්ග්ස් කඩා ගත්තොත් tracks record කරන්න සල්ලි මදි වෙනව කියලා. එහෙම තත්වෙක හිටපු සෙට් එක paranoid ඇල්බමයෙන් අති සාර්ථක වුනා.

පසු කලෙක Ozzy ගේ මත් ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහි වීම නිසා ඔහු වෙනුවට Ronnie james Dio (RIP)  ව Vocalist හැටියට Black Sabbath ගත්තා. Dio ගේ Heaven and Hell ඇල්බමය ලොව පුරා ඉතා ජනප්‍රිය වුනා.

ඒ කොහොමවුනත් Ozzy ගේ කටහඞහි ඇති අමුතුම ශෛලිය නිසාම මට නම් පරණ Sabbath තමා හොඳම.

 එදා ඔවුන් එම කැප කිරීම් නොකලා නම් අද අපිට අහන්න Heavy Metal සංගීතයක් කියා දෙයක් නැත.

LOST සහ අතරමැදි අපි...

LOST කියලා මෙගා ටෙලිවෘතාන්තයක් පහුගිය සති දෙකකට කලින් නිමා වුනා.අතරමැදියෙක් වශයෙන් මම නරඹපු සිරාම ටෙලිවෘතාන්තයක් තමයි lost.

මෙම ටෙලිවෘතාන්තය සේසොන් හයකින් සමන්විත වුනා.කතාව කොච්චර සිරාද කියනවනම් මම ආපහු මුල ඉදන් බලනවා. තමන්ගේ සැබෑ තත්වය හංගාගෙන ලැබුන ජීවිතය ගැටගහගෙන ජීවත් වෙන මිනිසුන් පිරිසක් ගැන තමයි තනිකර කතාව. විවිධ සංස්කෘතියන්,විවිධ ජාතීන්, ආගම් සහිත මිනිසුන් කරදර දුක් ගැහැට සමග ජීවිතය ගෙන යන අයුරු ඉතා හොඳින් මෙම රූප මාලාවෙ සකස් කර ඇත.

විටෙක ජීවත් වීමෙ ප්‍රශ්නාර්තය ඉතා හොඳින් මතු කරන ටෙලිවෘතාන්තය, විටෙක ප්‍රේක්ශකයා දෙසට ඇඟිල්ල දිගු කර ඔහුගෙන් ආගම සහ එහි අරුත පවා ප්‍රශ්න කරයි.තවද එය මානුශීය හැඟීම සහ කෙනෙකුගෙ විචඣ්ශණ ඥාණය උරගා බලයි. ඊට හොඳම උදාහරණය වන්නේ "Dharma Initiative" project එක උපහාසාත්මක අයුරකින් ආගමකට සමාන කිරීමයි.තවද එකිනෙකට වෙනස් වූ චරිත හා ඔවුනොවුන්ගේ සම්බන්දතා සමග ඇති වන හැල හැප්පීම්වලින් මිදීම සහ බලාපොරොත්තුවේ මායාව සිහිනයක් ම වන අයුරු මෙම කතාවෙන් කදිමට පෙන්වයි.

ජීවිතයේ ඇති අනිත්‍ය බව සහ පිලිතුරු වලට උත්තර සෙවීම පමණක් ජීවත් වීමම නොවන බව J.J.Abrahms
අපට පෙන්වා දීමට සමත් වෙයි.

මෙම කතාව කෙනෙකුට මාර boring වෙන්නත් පුලුවන්. එහෙත් තව කෙනෙක්ට මේක මසුරන් වගෙ වටින story line එකක්. Character centric ටෙලි බලනවනම් සෙට් වෙයි.

ඔබ How i met your Mother බලනවනම් ඔබට LOST සෙට් වෙන එකක් නැත.මෙහෙම කිව්වට ඉතින් වැඩ බැරි දාස වෙලා හරි යන්නෙත් නැහැනේද?

කැමති නම් Download here

පළමු පෙම..හෙවත් Hello World!

අතරමැදියාගේ බ්ලොග්කරණයට මම ඔබව සාදරයෙන් පිලිගනිමි. මා මෙම බ්ලොග් සඃස්කෘතියට නවකයෙක් බැව්ද මාගේ මෙම අතරමැදි වීම සිඃහල බ්ලොග්කරණයට ඇති බලවත් ආශාව නිසා බැව්ද කරුණාවෙන් සලකනු මැනවි.

පලවෙනි ලිපිය නිසාවෙන්ම, පොඩි කාලයේ ඉගෙන ගත්ත සීගිරියේ කුරුටු ගී යක් කවියක් මට මතක් උනා..

බුදල්මි
සියොවැ ආමි
සීගිරි බැලුවෙමි
බැලූ බැලූ සෑම කෙනා කවි ලීයෙන්
නොලීමි..

බුදල්මි තරම් කවියෙක් නොවන නිසාවෙන්, මම කවි නොලියමි. ඇත්තම කියනවනම් මම වැඩ බැරි දාස යෙක්මි. එහෙත් වැඩ බැරි දාස වගෙ ට්‍රයි නොකර ඉන්නෙද නැත.නිකමා සහ වැඩ බැරි දාස අතර අතරමැදියා දකින වෙනස එයයි. එම නිසාවෙන්ම මා වැඩ බැරි දාස සහ නිකමා අතර අතරමැදියෙක් වෙමි.(සැ.‍යු.මෙහි පලවන ලිපි සියල්ල අතරමැදියෙකුගෙ කෝණයකින් දකින සිදුවීම් සහ ඇසෙන සිදුවීම් ආශ්‍රිතව ලියන ලද්දක් බව කරුණාවෙන් සලකන්න )

බුදල්මි ට කවි ලිවීමට තරම් දක්ශයකු නොවිය හැක. නමුත් ඔහු නිකමෙක් නොවේ. ඔහු වැඩ බැරි දාස යෙකුත් නොවේ.මන්ද ඔහු ට්‍රයි කර ඇති නිසාවෙන්. එමනිසා ඔහු අතරමැදියෙක් ද?


තීරණය කාශ්යප රජු සතුව තිබෙන්ට ඇත. නමුත් සිඃහල බ්ලොග් කරනයේ ඔහු අද සිටියා නම්? තීරනය අප සතුද? ඔහු සතු ද?

තීරණයකින් වැඩක් තියෙයි ද?